محمد بن اشعث کوفی

اَبوعَلی مُحمّد بن اَشْعَث کوفی (زنده در ۳۱۳ ه‍.ق) معروف به ابن اشعث از راویان شیعه در قرن چهارم هجری قمری است. وی صاحب کتاب الجعفریات است که این کتاب یکی از اصول بر جای مانده از اصول اربعمأة امامیه می‌باشد.

زندگی‌نامه

ولادت وی در کوفه بوده است و نجاشی و علامه حلی او را کوفی می‌دانند. وی به مصر سفر کرد و در محله سقیفه جواد ساکن شد. هنگامی که فاطمیان قدرت را در دست گرفته بودند، محمد در آن جا رحل اقامت افکند و در درس موسی بن اسماعیل بن موسی بن جعفر(ع) شرکت کرد.

سخنان بزرگان

علامه حلی و نجاشی درباره او می‌گویند: محمد بن اشعث اهل کوفه و شخصیتی مورد اطمینان و از اصحاب ما (شیعه) می‌باشد.

افندی اصفهانی می‌نویسد: ابو علی محمد بن اشعث کِندی کوفی از قدمای اصحاب و از راویان شیعه است و کتاب «‌روایة الانباء عن الآباء من آل الرسول »(ص) را روایت می‌کند.

عبدالله بن عدی از بزرگان اهل سنت درباره محمد بن اشعث می‌گوید: من در مصر از او روایت می‌نوشتم. شدت تشیع‌اش موجب شد تا کتابی را برای ما بیرون بیاورد که شامل ۱۰۰۰ حدیث بود و ادعا می‌کرد که آنها از موسی بن اسماعیل بن موسی بن جعفر(ع) روایت می‌کند و آن‌ها هم از پدران خود روایت کرده‌اند. این کتاب همان کتاب معروف او یعنی، جعفریات یا اشعثیات است.

توثیق

رجال‌شناسان شیعی چون نجاشی و علامه حلی، ابن اشعث کوفی را موثق دانسته و برخی از رجالیان اهل سنت مثل ابن حجر او را تضعیف کرده‌اند.

زندگی علمی

اساتید

شاگردان

تألیفات

مشهورترین اثر وی کتاب روایی «‌الجعفریات‌» است که به آن الاشعثیات نیز گفته می‌شود. نام‌گذاری آن به اشعثیات به جهت نام پدر اوست و به جعفریات به جهت این که روایات آن از امام صادق(ع) روایت شده‌اند.

تألیف دیگری به نام «‌الحج‌» به ابن اشعث منسوب است که در این کتاب روایاتی که از راویان اهل سنت در مورد حج وارد شده، گرد آمده است.

پانویس

منابع

پیوند به بیرون

• منبع مقاله: